آندوسکوپی دوپورتی یک طرفه چیست و چه تفاوتی با سایر تکنیک های آندوسکوپی دارد؟
آندوسکوپی دو پورتال یک طرفه یک تکنیک جراحی کم تهاجمی است که در روش های ستون فقرات، به ویژه برای رفع فشار و درمان پاتولوژی های مختلف ستون فقرات استفاده می شود. جراحی از طریق یک رویکرد یک طرفه و با استفاده از دو پورتال یا کانال کاری مجزا انجام می شود.
در اینجا ویژگی های کلیدی وجود دارد که آندوسکوپی یک طرفه دوپورتال را از سایر تکنیک های آندوسکوپی متمایز می کند:
روش جراحی:
رویکرد یک طرفه: برخلاف تکنیک‌های آندوسکوپی سنتی، که ممکن است شامل یک رویکرد خط میانی یا دوطرفه باشد، آندوسکوپی دوپورتی یک‌طرفه با دسترسی به ساختارهای ستون فقرات از طریق یک رویکرد یک‌طرفه مشخص می‌شود. این اغلب شامل ایجاد دو پورتال مجزا در یک طرف ستون فقرات است.
تعداد پورتال ها:
دو پورتال: یکی از ویژگی های متمایز استفاده از دو پورتال یا کانال کاری مجزا است. این پورتال ها به گونه ای استراتژیک قرار داده شده اند که امکان نمایش مثلثی و مانور پذیری افزایش یافته را در طول فرآیند فراهم می کند.
ابزار دقیق:
ابزار تخصصی:
ابزار جراحی آندوسکوپی دوپورت یک طرفه طراحی شده اند تا از طریق پورتال ها حرکت کنند و در عین حال تجسم و دسترسی به ساختارهای ستون فقرات مورد نظر را فراهم می کنند. این ابزار ممکن است شامل آندوسکوپ، گیره، فورسپس، ریش تراش و سایر ابزارهای تخصصی باشد.
رفع فشار و درمان:
رفع فشار متمرکز: این تکنیک معمولاً برای روشهای رفع فشار ستون فقرات، برای رسیدگی به شرایطی مانند فتق دیسک، تنگی نخاع و سایر آسیب‌شناسی‌هایی که باعث فشردگی عصب می‌شوند، استفاده می‌شود. رویکرد یک طرفه به جراحان اجازه می دهد تا مناطق خاص مورد نگرانی را به طور دقیق مورد هدف قرار داده و درمان کنند.
فناوری تجسم:
تجسم آندوسکوپی: مشابه سایر روش های آندوسکوپی، آندوسکوپی دو پورتال یک طرفه بر فناوری تجسم آندوسکوپی متکی است. دوربین های با وضوح بالا و منابع نور برای ارائه دید واضحی از میدان جراحی استفاده می شود و به دقت و دقت کمک می کند.
طبیعت کم تهاجمی:
به حداقل رساندن اختلال بافتی: رویکرد یک طرفه و دو پورتال به ماهیت کم تهاجمی این تکنیک کمک می کند. هدف این جراحی با دسترسی به ستون فقرات از طریق یک برش کوچکتر در یک طرف، به حداقل رساندن اختلال در بافت، کاهش از دست دادن خون، و بهبود سریع‌تر بیمار در مقایسه با روشهای باز سنتی است.
مزایا:
حفظ ساختارهای خط میانی: با استفاده از رویکرد یک طرفه، ساختارهای خط میانی مانند فرآیند خاردار و رباط های بین خاری را می توان حفظ کرد. این حفظ ممکن است منجر به کاهش درد پس از عمل و بهبودی سریع‌تر شود.
نتایج بیمار:
کاهش ترومای عضلانی: رویکرد یک طرفه برای به حداقل رساندن ترومای عضلانی در یک طرف ستون فقرات در نظر گرفته شده است که به طور بالقوه منجر به کاهش درد پس از عمل و بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های عادی برای بیماران می‌شود.
