تکامل تکنیک های جراحی به طور پیوسته باعث توسعه ابزارهای تخصصی شده است. در قلمرو جراحی کم تهاجمی (MIS) ، نیاز به مهارت، کنترل و دقت در یک فضای کاری محدود بسیار مهم است. محور موفقیت روش های لاپاراسکوپی پیشرفته، به ویژه زمانی که تقریب بافت مورد نیاز است، جای سوزن لاپاراسکوپی . این ابزار صرفا یک نسخه طولانی از همتای جراحی باز خود نیست. این یک ابزار مهندسی دقیق است که برای غلبه بر چالش های منحصر به فرد بخیه زدن از طریق برش های کوچک طراحی شده است.
نقش حیاتی در بخیه زدن لاپاراسکوپی
بخیه زدن در داخل حفره شکم یا لگن با استفاده از لاپاراسکوپی دو مشکل عمده را به همراه دارد: از دست دادن محور طبیعی مچ دست و نیاز به عمل با ابزارهای وارد شده از طریق آن. تروکارها ، که به عنوان تکیه گاه عمل می کنند. این جای سوزن لاپاراسکوپی برای رسیدگی به این چالش ها مهندسی شده است. نقش اصلی آن گرفتن و دستکاری سوزن جراحی برای عبور آن از بافت، و سپس بازیابی و محکم کردن مواد بخیه است.
ویژگی های طراحی برای کنترل پیشرفته
طراحی موثر جای سوزن لاپاراسکوپی دارای چندین ویژگی کلیدی است که آن را متمایز می کند:
- مکانیسم دسته: دستگیره ها اغلب از a استفاده می کنند انگشت حلقه طراحی، شبیه به ابزار جراحی سنتی است، اما بسیاری از مدل های پیشرفته دارای ویژگی a قبضه تپانچه یا در خط طراحی دو مورد آخر اغلب هم ترازی ارگونومیک بهتری را فراهم می کنند و به جراح اجازه می دهند فشار دقیق و کنترل شده ای اعمال کند. الف مکانیزم جغجغه دار در بسیاری از نگهدارندهها قفل کردن فکها روی سوزن استاندارد است، اما مکانیسمهای بدون جغجغه یا "خود نگهدارنده" نیز برای افزایش بازخورد لمسی محبوب هستند.
- طول و قطر شفت: معمولاً بین 30 تا 45 سانتیمتر طول و 5 میلیمتر یا 10 میلیمتر قطر، شفت باید به اندازهای سفت باشد که بتواند نیرو را منتقل کند، اما به اندازهای باریک باشد که بدون اصطکاک بیش از حد از تروکار عبور کند.
- فک و درج: فک ها مهم ترین جزء هستند. آنها به طور معمول با پوشش داده می شوند درج کاربید تنگستن یا feature دندانه ها برای به حداکثر رساندن اصطکاک و جلوگیری از لیز خوردن سوزن صاف و منحنی. شکل فک - مستقیم، منحنی یا تخصصی (به عنوان مثال، S شکل یا C شکل )- کاربرد ابزار را در مکان های آناتومیکی مختلف و با تکنیک های مختلف بخیه دیکته می کند.
انواع و تکنیک ها
انتخاب الف جای سوزن لاپاراسکوپی اغلب به نوع بخیه انجام شده بستگی دارد: کار بافت عمیق قطع شده، در حال اجرا یا تخصصی.
- نگهدارنده سوزن دستی (استاندارد): اینها رایجترین و شبیهسازی عمل نگهدارندههای جراحی باز هستند. آنها برای چرخش و گره زدن کاملاً به حرکات دست جراح متکی هستند.
- نگهدارنده سوزن های چرخشی: اینها شامل یک چرخ یا مکانیزم خارجی روی دسته است که به جراح اجازه می دهد فک ها را بچرخاند در محل (در داخل بدنه)، کنترل 360 درجه بر جهت سوزن بدون چرخش کل شفت. این برای زوایای بخیه پیچیده بسیار ارزشمند است.
- نگهدارنده سوزن مفصلی: این ابزارها که در جراحی رباتیک و برخی ابزارهای دستی پیشرفته یافت می شوند، درجه آزادی بیشتری را ارائه می دهند، اغلب هفت درجه حرکت را ارائه می دهند، شبیه مچ دست انسان، که به طور چشمگیری دقت و کارایی را در حین گره زدن داخل بدن افزایش می دهد.
تعمیر و نگهداری و بهترین شیوه ها
با توجه به تنش های زیادی که بر روی فک ها وارد می شود و ماهیت حیاتی عملکرد آنها، حفظ و نگهداری از جای سوزن لاپاراسکوپی حیاتی است. تمیز کردن مناسب، استریلیزاسیون و بازرسی منظم از نظر سایش و پارگی درجهای کاربید تنگستن، نیروی چسبندگی بهینه را تضمین میکند. نگهدارنده کسل کننده یا آسیب دیده می تواند منجر به افتادن سوزن ها، طولانی شدن زمان عمل و افزایش خطر برای بیمار شود.
در نتیجه، جای سوزن لاپاراسکوپی نمونه بارز نوآوری جراحی است که به دلیل تقاضا برای روشهای کمتر تهاجمی است. مهندسی دقیق آن مستقیماً به توانایی جراح برای انجام ترمیم بافت پیچیده و آناستوموز با کنترل و اثربخشی مورد نیاز، در نتیجه بهبود نتایج بیمار در طیف گستردهای از رشتههای جراحی، از جراحی عمومی گرفته تا زنان و اورولوژی ترجمه میشود.
