استفاده از آرتروسکوپی لوازم جانبی جراحی ابزار نخ نما
هنگامی که صحبت از استفاده از پنس نخی آرتروسکوپی 4.5mm×170MM در جراحی های واقعی می شود، مراحل زیر معمولاً شامل می شود:
I. آمادگی قبل از عمل
فورسپس نخ را کاملاً استریل کنید تا از شرایط آسپتیک اطمینان حاصل شود. این یک گام حیاتی برای جلوگیری از هرگونه عفونت بعد از عمل است.
تیم جراحی باید با طراحی و عملکرد فورسپس آشنا شوند. آنها باید بدانند که چگونه فک ها را به آرامی باز و بسته کنند و همچنین حساسیت مکانیسم گرفتن را درک کنند.
II. روش عبور بخیه
در جراحی‌های بازسازی رباط یا تاندون، زمانی که جراح نقاط اتصال بافتی مناسب را شناسایی کرده و تونل‌های لازم (در استخوان یا بافت نرم) را آماده کرد، فورسپس‌های نخی وارد عمل می‌شوند.
جراح فورسپس را با یک چنگال محکم و در عین حال ظریف نگه می‌دارد، مشابه آنچه که می‌توان ابزار نوشتاری را برای کار دقیق در دست گرفت.
با دوربین آرتروسکوپی که نمای واضحی از داخل مفصل فراهم می کند، فورسپس ها با دقت از طریق پورتال آرتروسکوپی وارد می شوند. قطر باریک 4.5 میلی متری اجازه ورود صاف و بدون آسیب به بافت های اطراف را می دهد.
هنگامی که وارد مفصل می شود، جراح از فورسپس استفاده می کند تا به آرامی انتهای بخیه را بگیرد. نوک های ظریف فورسپس طوری طراحی شده اند که بخیه را بدون لغزش محکم نگه دارند.
سپس جراح با مانور دقیق فورسپس، بخیه را از طریق تونل های باریک یا بین لایه های بافت هدایت می کند. به عنوان مثال، در بازسازی رباط صلیبی قدامی زانو (ACL)، بخیه باید از تونل های فمور و تیبیا عبور داده شود. طول 170 میلی متری فورسپس دسترسی لازم را برای انجام دقیق این کار فراهم می کند.
در طول این فرآیند، جراح به طور مداوم موقعیت فورسپس و بخیه را با استفاده از نمای آرتروسکوپی کنترل می کند و هرگونه تنظیمات لازم را انجام می دهد تا اطمینان حاصل شود که بخیه دقیقاً در جایی که برای ترمیم مناسب لازم است قرار می گیرد.
III. فاز گره زنی
پس از عبور بخیه ها از نواحی مورد نیاز، نوبت به گره زدن می رسد. فورسپس نخی دوباره نقش مهمی ایفا می کند.
جراح از یک مجموعه فورسپس برای نگه داشتن یک انتهای بخیه استفاده می کند، در حالی که ممکن است از ابزار دیگری (مانند فشار دهنده گره) به همراه استفاده شود.
فورسپس با ظرافت انتهای بخیه را باز می کند و آن را ثابت نگه می دارد و به جراح اجازه می دهد گره را ایجاد کند. طراحی باریک فورسپس تضمین می کند که می توانند به ناحیه گره زنی بدون قرار گرفتن در مسیر ابزارهای دیگر یا مخفی کردن دید دسترسی داشته باشند.
همانطور که گره بسته می شود، فورسپس کشش را در انتهای بخیه حفظ می کند و از یک گره محکم و مطمئن اطمینان می دهد. این برای پایداری طولانی مدت بافت های نرم ترمیم شده حیاتی است.
IV. روش برداشتن جسم خارجی
در مواردی که قطعات شل مانند غضروف یا براده های استخوان در مفصل وجود داشته باشد، فورسپس نخ می تواند به سرعت تغییر کاربری دهد.
مشابه فرآیند درج برای کارهای آینده، فورسپس ها از طریق پورتال آرتروسکوپی وارد می شوند.
پس از نزدیک شدن به جسم خارجی، فک های فورسپس با دقت باز شده و سپس در اطراف قطعه بسته می شوند. نوک‌های ظریف و قابلیت چنگ زدن امکان برداشت دقیق را فراهم می‌کند.
سپس جراح به آرامی فورسپس را به همراه جسم خارجی خارج شده از طریق پورتال بیرون می کشد و مراقب است که قطعه از جای خود خارج نشود و آسیب بیشتری ایجاد نکند.
به طور خلاصه، استفاده صحیح از پنس نخی آرتروسکوپی مستلزم ترکیبی از مهارت های جراحی، آشنایی با ابزار و نظارت مداوم بصری از طریق نمای آرتروسکوپی برای دستیابی به نتایج مطلوب در جراحی های مفصلی است.
