یکی از نوآوری های قابل توجه ، ترکیب اتصالات مفصل در طراحی فورسپس است. فورسپس های سنتی مستقیم و سنتی اغلب به دلیل انعطاف پذیری محدود برای رسیدن به مناطق خاص تلاش می کنند. با این حال ، مدل های مفصلی ، بخش های قابل خم شدن در نزدیکی نوک را نشان می دهند و امکان کنترل پیشرفته و دسترسی به مناطق دشوار با دسترسی را فراهم می کنند. این امر به ویژه در روشهای پیچیده مانند لاپاروسکوپی یا آرتروسکوپی مفید است ، جایی که دقت آن مهم است.
یکی دیگر از پیشرفت های مهم ادغام کمک های روباتیک در ابزارهای آندوسکوپی است. فورسپس با کمک رباتیک تخصص انسان را با دقت دستگاه ترکیب می کند و حرکات بسیار دقیقی را که قبلاً دست نیافتنی بودند ، امکان پذیر می کند. جراحان می توانند از راه دور این فورس ها را از طریق کنسول ها انجام دهند ، که حرکات دست خود را به اقدامات مقیاس پایین انجام شده توسط ساز ترجمه می کنند. این باعث کاهش لرزش و خستگی می شود و عملکرد مداوم را در طول روشهای طولانی تضمین می کند.
علم مادی نیز نقش مهمی در پیشرفت داشته است فورس های بیوپسی انعطاف پذیر فناوری. فورسپس های مدرن اغلب از آلیاژهای استنلس استیل یا تیتانیوم درجه بالا ساخته می شوند و استحکام و مقاومت در برابر خوردگی را ارائه می دهند. برخی از مدل ها از پوشش هایی مانند PTFE (Polytetrafluoroethylene) برای کاهش اصطکاک و جلوگیری از چسبیدن استفاده می کنند ، به خصوص هنگام برخورد با بافت های ظریف. علاوه بر این ، فورسپس های یکبار مصرف ساخته شده از پلیمرهای زیست سازگار با محبوبیت به دست آمده و نیاز به عقیم سازی و کاهش خطر آلودگی متقابل را از بین می برد.
قابلیت های الکترواژیکی نشان دهنده پیشرفت پیشگامانه دیگری در درک طراحی فورسپس است. با تعبیه الکترودها در فکهای فورسپس ، جراحان می توانند به طور همزمان بافت ها را درک ، برش و احتیاط کنند. این چند منظوره گردش کار را ساده تر می کند و تعداد مبادلات ابزار مورد نیاز را در طی یک روش کاهش می دهد. همچنین از دست دادن خون به حداقل می رسد و باعث بهبودی سریع تر می شود ، زیرا گرمای تولید شده توسط الکترودها رگ های خونی را فوراً مهر می کند.
با وجود این نوآوری های قابل توجه ، چالش هایی در بهینه سازی درک فورسپس برای کاربرد جهانی است. تنوع در آناتومی بیمار و ماهیت متنوع روشهای آندوسکوپی نیاز به راه حل های قابل تنظیم دارد. برای پرداختن به این موضوع ، برخی از شرکت ها در حال بررسی طرح های مدولار هستند ، جایی که نکات و شفت های قابل تعویض را می توان بر اساس الزامات خاص جمع کرد. این رویکرد تضمین می کند که پزشکان همیشه بدون در نظر گرفتن پیچیدگی پرونده ، ابزار مناسبی برای کار دارند .